I like to extend my tiny help for social cause sometimes. You mush share what you have with the people, right?

I have received an unexpected gift. Actually I am not worthy for such a gift but there are still kind hearted people in the world.

There was a small canteen issue, but eventually everything is good now.

This is yet another normal day in our college.

I have just joined as a trainee system administrator in a college. Please stay tuned to listen my diary.

म्हणे भारतातील सत्तर टक्के लोक खेड्यात राहातात. जर सत्तर टक्के जनतेच्या वाट्याला असले हिजडी चाळे आणि भिक्कारडे पुढारी येत असतील तर कोणत्या थोबाडाने आपण २१व्या शतकात जाण्याच्या गप्पा करतो?

रस्त्याच्या बाजूला तंबू ठोकून काहीबाही औषधे विकणाऱ्या भोंदूला डॉक्टर म्हणणे म्हणजे तद्दन मूर्खपणाच नाही का? भले त्याने डॉक्टर बावडेकर, सेक्स स्पेशालिस्ट असा खडूने आपल्याच हाताने लिहिलेला बोर्ड लावून गळ्यात स्टेथोस्कोप अडकवला असला तरी ज्याला थोडीफार अक्कल आहे असा मनुष्य उपचारासाठी कधीही त्याच्याकडे जाणार नाही. त्याचप्रमाणे पत्रकारिता हा अभ्यास, व्यासंग आणि बुद्धीचा व्यवसाय आहे. पत्रकार असणे एक अत्यंत जवाबदारीची आणि तितक्याच प्रतिष्ठेची गोष्ट आहे. दुर्दैवाने आज त्यातही अनेक कुडमुडे घुसलेले आहेत. त्यांना न्यूजडे हेच नाव सार्थक आहे.

आपल्या आजूबाजूला एखादं तरी उपद्रवी कार्ट असतं. त्याच्या ’मम्मी पप्पांना’ त्याचा कदाचित दंभ देखील असतो. त्याचे पुढे काय होते ते ऐका या भागात.