Σήμερα τα Μέσα σταθερής τροχιάς, δηλαδή Μετρό, ηλεκτρικός και τραμ μεταφέρουν 800.000 επιβάτες καθημερινά και άλλες 300.000 περίπου τα λεωφορεία. Παρόλα αυτά σε μια πόλη άνω των 5 εκατομμυρίων τα Δημόσια Μέσα Μεταφοράς δεν επαρκούν. Είναι το μέσο στο οποίο θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερο βάρος σε συνδυασμό με μια σειρά άλλων μέτρων όπως ζώνες απαγόρευσης κυκλοφορίας, χρονικοί περιορισμοί στα οχήματα τροφοδοσίας, πολλές μικρές πιάτσες ταξί, μέτρα για αντικατάσταση του στόλου των αυτοκινήτων, αυστηρότερη επιτήρηση συμμόρφωσης με τους κανόνες του ΚΟΚ και άλλα πολλά.

Καλύτερες υποδομές, καλύτερα ΜΜΜ, πειθώ για να χρησιμοποιούν οι πολίτες τα ΜΜΜ και αλλαγή νοοτροπίας του Έλληνα οδηγού. Σε αυτή την τετράδα βασίζεται η λύση του κυκλοφοριακού στην ευρύτερη πρωτεύουσα σύμφωνα με συγκοινωνιολόγους, στελέχη των οργανισμών ΜΜΜ και ιδιώτες. Όσο εύκολα λέγεται όμως τόσο δύσκολο είναι να γίνει. Χρειάζεται χρόνος, χρήμα και αλλαγή νοοτροπίας του πολίτη που πρέπει να πειστεί να αφήσει το ΙΧ στο σπίτι του.

Είναι ο Κηφισός η πιο «μποτιλιαρισμένη» οδική αρτηρία της Αθήνας; Η απάντηση είναι «όχι» παρά το ότι αυτό θα εκπλήξει πολλούς. Κι όμως, ο χειρότερος δρόμος στην Αθήνα είναι η Λ. Αλεξάνδρας με μέση ωριαία ταχύτητα των οχημάτων στη διάρκεια της μέρας μόλις 8 χλμ. Τα τελευταία χρόνια, μετά την περίοδο του covid, η μέση ταχύτητα κυκλοφορίας στο κέντρο της Αθήνας μειώθηκε κατά 11% στις κύριες οδούς και κατά 17% στις δευτερεύουσες. Από την άλλη, ο Έλληνες οδηγοί δεν φημίζονται για την καλή οδική τους συμπεριφορά.

Δύο με τρεις φορές περισσότερο χρόνο χρειαζόμαστε τη μέρα σε σχέση με το βράδυ για να καλύψουμε την ίδια διαδρομή με το αυτοκίνητό μας. Ο Κηφισός εξυπηρετεί 8.000 οχήματα την ώρα ανά λωρίδα κυκλοφορίας τη στιγμή που ιδανικά θα έπρεπε να εξυπηρετεί περίπου 5.000. Την ίδια στιγμή η Ελλάδα έχει τον παλαιότερο στόλο οχημάτων στην Ευρώπη και το χαμηλότερο ποσοστό ταξινομήσεων νέων οχημάτων ανά 1000 κατοίκους γεγονός που παίζει το ρόλο του στην κυκλοφοριακή συμφόρηση αλλά και στη ρύπανση της ατμόσφαιρας.